HANIMLARıN EFENDIsı HZ. FATIMA
Hazret-I Aişe(r. Anh I) anlatlyor: Bir gün Resülullah’in
(S.a.V.) y. Anında oturuyorduk. Hazret-I Ftima geldi.
Yürüyüşü tlpkı Resüluııah’ın (S.a.V.) yürüyüşü gibiydi.
Resülülıah (S.a.V.) onu”Merhaba ey klzım!”diye taıtif
ettikten sonra yamna oturtup kulağına gizlice bir şeyıer
söyıediıer. Hazret-I Fatıma ağıadl. Tekrar bir şeyler söy-
tedi Hz. Fatıma güldü. ( İSLAMİ SOHBET )
Bn, ‘Resülüılah’ın (S.a.V.) söylediği ne idi ki önce
ağladinız, sonra güldünüz?’ diye sordumsa da cevap
olarak “Resülüllah’ın sırrım İSLAMİ SOHBET kimseye ifşa etmem”dedi.
Resülüllah (S.a.V.) ahirete
sordum. şöyle dedi
Birinci fısıldadtğinda”Cebr5Tı, Kur’an-I Ker? m’I talim
igin senede bir defa bana gelirdi. Bu sene iki defa geldi.
Oyle’zannediyorum ki ecelim yakindir. Ehl-I beytim için-
de de bana ilk önce sen kavuşacaksin ve ben sana
güzel sefef öıacağim”buyurduıar. Ben de ağladım. Ikin-
ci defasinda,
“Ey Fatima! Sen bütün alemlerin kadınlannın efendisi
olmaya razı değil misin?”buyurunca mesrur oıup güıdüm.
Hz. Fatıma, Resülulıah’ın (S.a.V.) ahirete irtihalinden
Ğ ay sonra, hicretin on birinci senesi, Ramazan ayımn
3. Günü; saıl gecesi vefat ettiıer. (Radlyal/ahu anha)