DİN KARDEŞİNE KARŞI GÖREVLER – İslami Sohbet

Mü’min din kardeşine karşı yaptığı kusurları affetmek,vefalı davranmak,samimi olmak,dua etmek gibi bazı haklara riayet etmelidir.
Kardeşin kardeş ki haklarında ki ilki maldadır.Bunun da üç mertebesi vardır.Birinci.mertebe:Kardeşinin işini kendi işin gibi görmendir.Orta dereceyi eşit tutup kardeşinin işine ortağanın ili gibi görmendir.En üst derecesi onu kendine tercih etmen;onun işini düzeltmek için kendi işini bile bozmandır.Bu en yüksek bir derecedir.Hz Muhammed (s.a.v.) ” Arkadaşlık kuran iki kişiden Cenab-ı Hakk’a en sevimli olanı arkadaşına en yumuşak mülayim ve yumuşak davrananıdır.buyurmuşlardır.
İkincisi ihtiyaçlarını görmek için bizzat çalışman, o istemeden onun yardımına koşa koşa gitmendir.
Üçüncüsü kardeşinin hoşuna gitmeyecek herhangi birşeye karşılanmadır.Kusursuz dost arayan kişi asla dost bulamaz.Çünkü kusursuz insan yoktur.İmam-ı Şafii Rahimehullah şöyle buyurdu:
“Müslümanlardan Allah’a itaat edipte ona karşı günah işlemeyen hiç kimse yoktur. Hep Allah’a asi gelipte de hiç hayır işlemeyen müslümanda yoktur.Kimin yüce Allah’a itaatı isyanında fazlaysa işte o adil kişidir.”
Kendisi için sevdiğini din kardeşi içinde sevmedikçe kişinin yaptığı iman kamil olmaz.Herkes kendi kusurlarını örtünmesini,sırlarının gizlenmesini,ufak tefek işlediği suçlara bakılmamasını ister.İşte bunu din kardeşi içinde yapmalıdır.
Dördüncüsü din kardeşinde hoşuna gidecek bir davranış görürse onu haddini aşmadan ve doğrudan şaşmadan medetmekdir.Peygamber Efendimiz (s.a.v.)” Biriniz din kardeşini sevdiğinde bunu ona söylesin.”buyurmuşlardır.Zira bu hal muhabbetin artmasına neden olur.
Beşincisi dostlukta vefalı olmak ve sevgisinde samimi bulunmaktır.Dost olduğu kişiyle dostluğunu ölümüne kadar devam ettirmek,dostunun ölümünden sonra evladı ve onun ahbabınada vefalı olmaktır.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) yanınaa gelen ihtiyar kadına ikramda bulunur.Sebebi sorulduğunda,
“O, Hz.Hadice’nin zamanında yanımıza gelirdi”buyurdular.